Fryderyk Engels

 

Był synem właściciela zakładów włókienniczych w Barmen i w Manchesterze, gdzie produkcja bawełny stała się rodzinną tradycją. Do historii przeszedł jako jeden z najbliższych współpracowników Karola Marksa (którego rodzinę utrzymywał) oraz twórców marksizmu i socjalizmu naukowego. W dziele Zasady komunizmu nakreślił wizję społeczeństwa po rewolucji dając wiele ogólnych, ale praktycznych wskazówek jak osiągnąć realizację idei komunistycznych. m.in.  postulat takiej organizacji systemu nauczania, aby robotnicy mogli się szybko przekwalifikowywać, co mogłoby zapobiegać bezrobociu i potrzebie tworzenia sztucznych miejsc pracy.
Po maturze podjął pracę w biurze jednej z fabryk ojca, później pracował w dużej firmie handlowej w Bremie. Służbę wojskową odbył w Berlinie, gdzie poznał zwolenników Hegla. Poglądy heglistów wpłynęły na ukształtowanie się światopoglądu młodego Fryderyka. W latach (1842-1844) pracował w zarządzie fabryki ojca w Manchesterze. W roku 1844 wyjechał do Paryża, gdzie poznał Karola Marksa. Zapisał się także do Związku Komunistów i innych organizacji robotniczych. Od roku 1844 był współpracownikiem wydawanych przez Karola Marksa i A. Rugego: „Deutsch-französische Jahrbücher”.
 
 
W 1844 napisał wspólnie z Marksem traktat Święta rodzina, czyli krytyka krytycznej krytyki, w którym poddał krytyce heglizm. W latach (1845—1848) przebywa razem z Marksem w Paryżu i Brukseli. Na przełomie lat (1848/1849) należał do redakcji „Neue Rheinische Zeitung”. Z powodu udziału w powstaniu badeńskim uciekł do Anglii. W latach (1856-69) mieszkał w Manchesterze, od 1870 pracował na polu publicystyki w Londynie, zakładając tam I i II Międzynarodówkę oraz biorąc udział w obronie Komuny Paryskiej. Główne dzieła: „Die Lage der arbeitenden Klasse in England” ("Położenie klasy robotniczej w Anglii) (1845), „Manifest der kommunistischen Partei” (Manifest Komunistyczny) (1848), razem z Karolem Marksem; wydał z rękopisu 2 i 3 tom „Kapitału” Marksa.